Wsiadając do pojazdu z nietrzeźwym kierowcą, w przypadku zaistnienia wypadku można narazić się na przypisanie przez Ubezpieczyciela bądź Sąd bezpośredniego przyczynienia się poszkodowanego do powstania przedmiotowej szkody. Zgodnie z art. 362 k.c. ,,Jeśli poszkodowany przyczynił się do powstania lub zwiększenia szkody, obowiązek jej naprawienia ulega odpowiedniemu zmniejszeniu stosownie do okoliczności, a zwłaszcza stopnia winy obu stron".
Jako przyczynienie się poszkodowanego do powstania szkody uważa się każde jego zachowanie pozostające w normalnym związku przyczynowym ze szkodą, za którą ponosi odpowiedzialność inna osoba. Z praktyki oraz orzecznictwa jazda z nietrzeźwym kierowcą jest traktowana jako przyczynienie się do przedmiotowej szkody, jednak w zależności od okoliczności sprawy procent przypisanego przyczynienia może być różny.
OD CZEGO WIĘC TO ZALEŻY?
W przypadku, gdy poszkodowany spożywał alkohol z kierowcą bądź wiedział o tym, że kierujący pojazdem znajduje się w stanie nietrzeźwości, a mimo wszystko zdecydował się na podróż, procent przyczynienia może być wyższy. Analogicznie traktowana jest sytuacje, gdy pasażer przy zachowaniu normalnej ostrożności mógł dowiedzieć się o fakcie, że wsiada do pojazdu z nietrzeźwym kierowcą. Częstą praktyką Zakładów Ubezpieczeń jest przypisywanie przyczynienia nawet w sytuacji, gdy pasażer nie mógł mieć wiedzy na temat stanu nietrzeźwości kierującego pojazdem. Działania oraz argumentacja profesjonalnego pełnomocnika może udowodnić, że w konkretnym przypadku pasażer nie wiedział o stanie nietrzeźwości kierowcy i tym samym znieść jego przyczynienie się do powstałej szkody.
Kolejną kwestią jest związek pomiędzy stanem nietrzeźwości a zaistnieniem wypadku. Według stanowiska Sądu Najwyższy „osoba, która decyduje się na jazdę samochodem z kierowcą będącym w stanie po spożyciu alkoholu, przyczynia się do odniesionej szkody powstałej w wyniku wypadku komunikacyjnego, gdy stan nietrzeźwości kierowcy pozostaje w związku z tym wypadkiem”( Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 02.12.1985 r. IV CR 412/85 OSP 1986/4/87 ) Oznacza to, że zastosowanie art. 362 k.c. może wchodzić w grę tylko w razie ustalenia, iż nietrzeźwość miała wpływ na powstanie lub rozmiar szkody. W tym miejscu konieczne jest ustalenie czy w przedmiotowych okolicznościach do danego wypadku doszłoby nawet gdyby kierowca był trzeźwy.
Według stanowiska orzecznictwa niedopuszczalne jest przyznawanie bez wyraźnych podstaw jakiegokolwiek procentu przyczynienia. Niestety jednak w praktyce Zakłady Ubezpieczeń nie stosują się do powyższego stanowiska i przyznają asekuracyjnie przyczynienie, nawet w przypadku braku ku temu podstaw. W związku z powyższym pomoc profesjonalnego pełnomocnika w większości przypadku pomaga obniżyć przyznane przyczynienie i tym samym doprowadzić do wypłaty wyższych kwot zadośćuczynienia i odszkodowania.
